GÜNEŞE SELAM...
[ Güneşe Selâm...
Göster yüzünü güneş, karanlıklar kaybolsun, Çirkinlikler silinsin, gönlüm ışıkla dolsun. Renk renk açsın çiçekler, Cennet’e dönsün zaman; Dizlerimin ağrısı, bâri seninle dursun. Sanki kıyamet sarmış yurdumu, etrafımı; Yönsüz bir dehre döndük, bilen yok tarafımı. Elimle can verdiğim, kolumu koparıyor, Parayı kıble yapıp, şaşırttılar safımı. Kör bakanlar baksa da; hâl esfeli sâfilin, Herkes görüyor ama, gözü görmez gafilin. Zamanın bun’u fazla, bir görecek göz gerek; Altı, üstü hep açık, dizi yırtık sefilin. Suriyeli lüksünden caddeden geçilmiyor, Fakir nerde, zengin kim, billahi seçilmiyor. Öyle bir karıştık ki; soy sop arabesk olduk, Arap saçına döndük, ne yapsan açılmıyor. Rahmeten lil âlemin! Merhamet Ülkemize, Bu Millet Sen’in ordun; lütfeyle, acı bize. Mor bulutlar dağılsın, yönümüzü aydınlat, Çaresizler Şifası; yol göster hepimize... 14.11.2017 Fatih-İST. Enver Özçağlayan ] |
Mertler namerde muhtaç, zillet çıkmaz bulaşık.
Güneş "doğar mı?" bilmem nesiller üzerine,
Uzak olmasın bize rahmandan gelen ışık""
Diyerekten naçizane bir dörtlükte katılmak istedim bu harika şiirinize. Çok anlamlı, duyarlı bir imza atmış kaleminiz Enver hocam. Var olun. Sonsuz sevgimle.