Yorgun ormanlar uğultusunda,
Bayağı gökler altında,
Hep özlediğimiz yerlerden,
En mecburiler kısıttı benden,
Her mevsimde,
Evrenlerinde üzgünlüğüm yalnızlığıma dost,
Yıldızlı gece gözlerim,
Keçi koyun davarlar meskenimde
Yaşamın az gördüğü yüzün buralı
Ağaç çarmığından barakam,
Ağaçlar yağmurlar yağmursu soluğum
Emeğimle ekmeğim,
Adet ve töremle mıhlı giysim,
Doğadan dağlanmışlığım
Sırtıma kar yağar,
Akşam sabah sislenir ıraklar,
Besisi sessiz ve ödünçsüz olur,
Yağmuru dolu tas gibi,
Dalgalanıp rüzgârlaşıp sicim
Hak topraklarda mutluluk yüreğim,
Tüm görmeğe gelenler şahit,
Asırlardır nasıl titizlikle kollanmışlığıma,
Başımdaki,
Bedenimdeki can damarlarım
Otu, kökü, çiçeği ceset dostum
Bükülmüşüm, örselenmişim, horlanmışım
Hep şiddet yadırgamışım,
Savaşlarda kanlı tüfeğim
Acılar hüzünlü istif istif
Gün yerinde verilmişte payım
Sakın ola kesilmesin dalım,
Değişiverir yolum,
Dağlarda beni efendi bilen
İçten sevip beni özümseyen
Gerçek direnişimde onadır savaşım
Esen yelinde kokulu ışıklar
Kesilmesin birden dost sıcaklığı
Kudurur ben dağlının düşmanlığı
Şiirime sığdıramam yaşam serüvenimi
Kaç ölümlüyü sevdalıyı sırtıma eyerledim
Mutluluk sesleri yıldızlı mehtaplarda,
Kırlangıç, cırcır böceği... V.b sesinde türküm
Orman meydanında,
Bozkırında oyun dansım,
Kanla terle sonsuzluğuma mühürlemişim
Sancılı yataklarımın derinliğinde,
Dayanılmaz toprak savaşım
Kaç asırlar geldi geçti,
Dağıma karanlık inmesin mabedime
Bedenim her yerim kekenek
Ağrılar dökülür zamanıma
Gecelerde uğultulu ses benimdir
Dağlı...




(DEMYANLİ)İBRAHİM ÖZDEMİR