telkinBir kaç şiir bıçaklasam her şey düzelecek gibi Sevdiğin tüm şarkıları balkondan atsam Kimseyi örnek almamalıyım öldürürken dudaklarını Gözlerini gömerken görmemeli kimse Ağzın karanfil korkmalı vedalaşırken En heyecanlı yerinde bırakmalıyım çılgınca sevmeyi Şairler Edebi dille yazmalı edepsizliğimi Yerime utanmalı günebakanlar Karıncalar yapmalı dedikodumu Köpek balıkları çekiştirmeli En derin yerinde bir okyanusun Etkileyici sonlar bulmalıyım Sonsuz sandığım hikâyelerime Çiçeği burnunda hekimler kalbimi incelerken Tatlandım yetesiye Acı da bir yere kadar eşlik ediyor insana çünkü Velhasılı Bir yaşıma daha girsem her şey düzelecek gibi Ağzının karanfil koktuğunu güllere kanıtlasam Kimseyi şahit tutmamalıyım öptüğüme cesetlerini Ölüp ölüp dirildiğimi görmemeli kimse Aşk bu; Öldüremediği bir annem vardı O da bir akşam üstü babamı gördü |