KONUMUNU AT BANA MUTLULUĞUN...
Konumunu at bana mutluluğun
Ellerimi koyacak yer bulamadığımda da sarıl bana Anıldığımı bileyim Arnavut kaldırımında sekerken gizlice Bahtımın açık olduğunu müjdele bana Soruma soruyla yanıt verme Sorgu hâkimi ahvalimden de sorma beni Beni ben olmaktan dolayı yargılayanlara Nasıl aldırış etmem? Lakin azığa aldıkça mazimi Günümde saklı o ayrım ağız mutluluk yok mu Ellerimde saklı hadisler Yüreğimle andığım her sevdiğim Sevecen dilinde rahmetin Kuyumu kazanlara da asla olmayacağım teslim. Namlunun ucuna bak: Yetmedi, gözlerime Yetindiğimi varsın bilme bilmesinler Bildiğimi biliyorum ya ve kutsandığımı Kuralsız geçmedi ömrüm Son deminde saklı olmasam bile Sondan başa saymak istiyorum En çok da acılarımı açılandıramadığım Aykırı olduğumu bilense sadece Tanrı Ve işte O’na koştuğumun da tespitidir yazdıklarım… Yazgımla barışık Bazen kendime uzak Bilmediğim de tuzak olduğunu aşkın Aşinayım peşimdeki gölgelere Seyrindeyim evrenin kuş bakışı Kuş gibi çırpınan yüreğimde saklı belki de yalnızlığın izdivacı. Elbet gece gözlüyüm Belki de mutluluk özürlü Özürlerimi sunduğum cihan Ki sığdırmışken yüreğime koca dünyayı Bir beni sığdıramadılar iç ceplerine İçerlediğim kadar kırgınlığım Kırıklarımdan kat çıktığım en ulu makam Bilsinler de içimin aydınlığını Serpiştirdiğim sözcükler ne ki? Sarmalında hüznün Kırılan sabır taşı Elbet elem kuşlarından sorsunlar beni Efsunlu iç sesim meylettikçe yarına Dünün hükmü verilmiş bir kere nasıl olsa Şifresi sevdanın saklı en derinde Varlığıma düşkün bir yürek hani nerede? Elbet s/üzülen sözcüklerim Iskartaya çıkmış bir kere mevsim Aylardan Nisan yüreğimde saklı asam Asık yüzlü olduğuma da bakma Bakacaksan bak derine İnme inen gecenin feri söndü söneli Uyku tutmaz gözlerimden taşan nemi Silen meleklerin g/izinde Sürüklendiğim aşikâr Sürmenaj olmuş şiirdense arda kalan. Yeter tek sözcük bana bir romana yol aldığım Yeter bir dua bana sevdiklerimden nemalandığım Ne güzeldir buluşmak en tepede Esen rüzgârın kuvvetine mazhar yürekten taşan Bazense isyankâr bir günü ertelediğim Mutluluğa yelken açtığım; Konumunu at bana mutluluğun Elimle koymuş gibi de bulmalıyım Elbet Rabbim isterse meylettiğimdir kaderim Kederimi dahi sevebildiğim Başım gözüm üstüne… DOSTLARDAN İNCİLER Çöp ve mutluluk Bir şubat ayazında Ziyaret ettim şehir çöplüğünü Toplanmış çöp yığınlarına bakarken Kahır yüklü gönlümle Mutluluk hayalleri kurdum Kıymeti bilinmeyip Atılan mutluluk var mı diye Dolaşırken yığınların arasında Bulsaydım Boynu bükük bir mutluluk İncitmeden alıp Yüreğimde saklamak En büyük arzumdu Sonra mı ? Eli boş döndüm Köhnemiş şehre Kul düşünce |
sevgi ve iözlem vardı,Hakikat vardı,
o güzel yüreğine sağlık Üstadem ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla