Gölgeme değen yabancı bir elin soğukluğunu hissediyorum.
Ne zamandır böyleyim bilmiyorum.

Ne çok düşünüyorum geçmişte kalanları,
Bir pranga var sanki,
Geleceğe yol almaktan korkuyorum.
Her şeyi geride bırakıp,
Göklere uzanıp bir yıldız almak istiyorum.

Gönlümün huzura biat ettiği günler ne kadar da uzakta.
Çırpınıp çırpınıp çıkamıyorum içimdeki dehlizden.
Mucizesini arayan kanatlarım kırık,
Her bir yanımda esen hercai rüzgarlar,
Bilinmezlikler şarkısını besteliyor.

Kim bilir!
Yaşamak belki de böyle bir şey,
Bazen bir fanusta,
Çoğu zaman ateşin içinde bir kıvılcım.
Yanmak hem de ne yanmak,
Kor alev oluncaya kadar,
Kül oluncaya kadar yanmak.

Yaz deniyor bana yaz!
Yazdıklarım şöyle bir kenarda dursun.
Ah yazamadıklarım!

Soruyorum kendime,
Dün kimdin?
Bugün kimsin?
Onca zaman sonra anladım.

Benimkisi,
Adı konulmamış yalnızlık hikayesi.