ağır bir vebaldir sevdan yüreğime
senden taraf esen rüzgârın
çilegah esintilerinde
alıkoyduğum kokun
birkaç hatıra kırığı işte…

heder olduğum anları düşündüm
dualık tesbihatlarıma yük olan
sabırlarımı tarttım
kangrenli bir yara hatmi
çoğaldı çoğu zaman

mekansız sancılarımın
imkansız kavuşmalarında
derman aradım..

düşüncelerime vurdum prangaları
bazen aşk yazan şiirler
riyakar göründü gözlerime
isyan ettiğim zamanlar oldu
dili yanık bir beste gibi bazen
bazen de elit bir yalnızlığı
yüreğime biçtim
bir anne gibi evladını yitiren
tam üstüme oturdu acımın acıları


koyu bir telve değil geceden kalma muhabbetim
onca yaşanmışlığı vicdanına bıraktım
şimdi istişare vaktidir
gel hesaplaşalım...


sevgili Kevser hanım güne düşen hüzün güzeli bir şiirdi.

öyle ki en çok

"sanki evlat acısı gibi oturdun içime"

dizeleriyle ayrılığın getirdiği kederin benzetildiği tarifle yüreklere işledi.


kutluyorum sizi

nice şiirlerde buluşmak dileğiyle
selam saygı ve sevgilerimle

Hangi yürek yorgunluk hissine kapılmamıştır ki. Ayrılıkların her hali seven yüreği yorgunluğun zirvesine taşır. Sevdanın hegemonyası hüzündür aslında, bazen acıdır, bazen gözyaşıdır. Azığı eksilmez şiirler dökülür izahını aşan, yüreği parmakları ile sıkan.
Saklılar- gizemler perçinlenir yeniden yeniden efkar kıyılarında dolaşarak.
Yanılgılar bizi bize kızdırır, vefasızlık derinden üzer.
Her halini yazar yaşarız da aşk yine güzeldir deriz.

Kevser kardeşim şiiri dün okumuştum. Güne gelişini görünce ( ki güne gelmesi şaşırtmadı beni) kısa bir tebrik yazdım. Tekrar tebrik ederim; yerine yakışan duydu dolu şiirini ve güzel yazan kalemini..

Selam ve duamla kardeşim..