Birtengri, ruhban ve kul şeklinde,
statücü bir ayrıma inanan.
Her söze,’Rabb’ım’ diye başlayıp,
kendini, onun arzdaki
oğul/kız vekili yerine koyan,
kırkaltılık, din taciri oksimoronluk için...
***
Bir dizayn merakı,
sonra istikrar..
tekelci sermayeden,
bir düzen kurar..
üretmek ziyandır,
tasarruf zarar..
işte bu nedenle,
ne buldu; satar!
Şöyledir karar,
bay paldırküldür
akıla zarar!
hırgürlükçüdür,
özgürlük(!)sanal..
tercihi liberal..
her şeyi sandıktır
dahi(!)mantıktır..
yani, şu da var;
kullanan, öder.
Bunda hem, ne var?
normali olmuyor
her şeyi yağmalar(?!)
En son zırvalar;
İşte ben, böylece
akıl(!)doluyum.
Yükselen değerim
ve egemenim,
geldim mi gitmem.
Üste soyluyum(!)
değil o kadar!
Bir elit, başyüce
Rab vekiliyim.

©Ahmet Kutlu Ayyüce
Nisan/İkibinon