GECE MEHTABIM
uçup giderken kalbimden
bir kırlangıç çığlığıydı kanat çırpışın bir kurşun ısırığı tuzaklara yakalanırken sanki imdat ister gibiydin uzaklardan bir özlemi yakıp yandırırken belki de bir sırrın pelesenk’ i idin savurdu bizi meczup yıllar yüreğimizi kavurdu derya gibi oldu engin imgeler yakamozların pırıltısına döndü tirşe sevgiler ellerin, gözlerin üşümesin bedenin gülümse biraz bahar afitapım gece mehtabım gülümse sen benim tekelimsin ben senin yelekenin |