Yaşayanlar bir gün ölür elbette,
Sen çiçekli şiirler içinde ölmeyensin,
Gelse de yaşamın sitemi yüzüne,
Her şeye rağmen gülünce, gülensin.

Cebeci istasyonu ve biletsiz bir gurbet,
Sen efsunkar, bırakıp da gitmeyensin,
Şairin mutluluk dolu şiirlerine,
Aşkın gizeminde girmek isteyensin.

Yalnızım boğuluyorum,derdim inanmak,
Sen yalanı sevmez, söylemeyensin,
Şimdi ile birlikte sonrayı yaşamak,
Geçmişin acı yüzünü silmek isteyensin.

Hasret yıllanır acı çeker, gülersin,
Sen mutluluğun pınarında yüzensin,
Mısraları süslü narin bir şiir gibi,
Yüreğimde saklı en büyük hazinemsin.

Haklıydın aslında, kalp nerden bilsin,
Sen yüreği paramparça,uzaklara yürüyensin,
Dur gitme diyecek kadar, derman vermeyen,
Cennet bahçemde anlamsız şarkılar söyleyensin.

Yüreğimde çiçekli bir avlu serinliği,
Her şeyin masal olduğu bir dünyayı içime düşüren,
Benzersiz bir melodi gibi, gönül mısramı süsleyensin,
Çiçekleri unutma, ve birde uzun soluklu şiirleri.

Kadir Ercik