Tıpkı annemin yanık türkülerine benziyorsun
Sana bakarken, ruhumun yorgun günleri mıhlanıyor usuma
Acıyla dağlanıyor beyaz ölüm yüreğimde
Kırmızı karanfiller dökülüyor bütün ölümlerin üstüne
Ve kirasını ödeyemediğin borçlar listeleniyor gıyabında
Çekip gidesi geliyor insanın bu soğuk günde, ağıtların peşinden
Elllerine türkülerin cemresi düşmeden, ölmemeli insan...

Sorsun birileri istiyorsun arkandan
Merak etsin, kimdin, nerden geldin, nereye gidiyorsun
Neden kıydılar sana, bir yalan değildin ki sen
Neden çivilenmişti hasret yüreğine, bu kış-kıyamette
Hangi sofraya misafir olacaktın bu vedadan sonra
Bunca acıyla belin bükülürken, sorularına cevap bulunamazken
Sevdiklerine ne denilecekti, hangi yalanla kandırılacaktı çocuğun
O masum yüzüne toprak atılırken
Bu ‘Kadınlar Günü’nde, ellerinin kınası hala sıcak...

Rukiye Çelik 8 Mart 2022