Suskun ırmaklara karışan gözyaşlarını daralan yüreklere şikayet edercesine bilincin kuruması bu ... Ahmaklık. ......Bilinç! ........duygu! özümseme; hep özlem oldu vicdanda. yine, derin ve hüzünlü bakış ufkun toprağı öpercesine eğilişi.
Belki müjdesiydi kartalın, maviyle beyazın birleştiği tepede attığı çığlık.
Belli ki o görmüştü ufukla toprağın sarılışını Taşan ırmakları...
Ayakları yerden kesik uçarken mağrurdu Toprağın da aşkıydı, ırmaklara salınan şırıltı. Aşk Tamamiyle ses di...
Bütün çığlıkların,fısıltıların, kalpten kopanın kalpte suskun kalmanın belasıydı kurumuş ırmaklar.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
IRMAKLARI TERS AKITMA SEVDASI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
IRMAKLARI TERS AKITMA SEVDASI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
aspava2270 tarafından 9/5/2008 12:17:59 AM zamanında düzenlenmiştir.