ARKADAŞIM ZİYA
kusura bakma halil abi
kusura bakma bu tenha köşelerde seni yalnız bıraktıysam zifir olsun sarhoşluğum beni bağışla güneşin, sıcaklığın ve ışığın üzeni ten balçık sıvamaları karanlıkta ışık kardeştir sen söylemiş miydin başıboş sokaklarda çakal dalaşmaları çek git yuvana sokulma kar yağıyor halil abi karkondularda üşüyen yanlarımız ağrıyor ocaksız ateşin aşı yok gecelerde içim de bir çocuk tümden ağlıyor uzun bir adamım be halil abi uzun bir adam sıska, cılız, zayıf, yakışıksız fırçanın ucunda tavan yapan boyaların ressamıyım zannediyorlar ki boyuyorum ne boyaması dünya’nın içinde pusula sapından tutunup iki küskün kardeşi düş ile gerçeği barıştırıyorum kendimi buluyorum kusura bakma halil abi hep bu yüzden ben seni yalnız bırakıyorum Halil Kıvrık |