Algının pençesinde perişan olunca us
Zannediyorsunuz ki, can bir tek size mahsus
Ne zaman az dağılsa şefkati boğan o pus
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye

Ne demek pati yakmak, yahut da kulak, burun
Mazlum olan hayvansa, demek ki sizde sorun
Az yüzünüz kızarsın; insaf edin, bi durun!
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye

Gözler hep musallada, akıl kefende iken
İnsan olan, bir canı dağlar mı tende iken?
Ekilir mi, -gül varken- gönüle zakkum, diken?
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye

Üç Kitap yetmediyse açın bakın mushafa
Var mı böyle namertlik, sığıyor mu insafa?
Çağ atlasak ne çıkar, değişmedikçe kafa
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye

Ey insaf, insanlardan madem ki çok ıraksın
Vicdanlara söyle de bari ayna bıraksın
Ki, nankörü arayan gitsin aynaya baksın
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye

Fasıla vermese de gönüller haramisi
Onların da dostu var, onların da hamisi
Sanmayın ki sahipsiz sevimli onca pisi
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye

Gölge’ler cam ardından baktıkça böyle ürkek
"İnsanım" demek için geçerli kanıt gerek
Aslınıza dönün de erkek olun be erkek!
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye

Söz konusu kediyse bundan böyle katıyım
Her birinin abisi, hatta avukatıyım
Her zaman yanlarında, -gerekirse- yatıyım
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye

Erbil Edil adını bilir bütün pisiler
Örnek alır kendine hayvansever vasiler
Bu devran böyle gitmez; duysun bunu asiler
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye

Mecit Aktürk