KALEM YAZMIYOR
Kalem bile beni, dinlemez oldu
Dilin dediğini, kalem yazmıyor Maziye dalınca, gözlerim doldu *** Sanma ki yürekte, yaram azmıyor *** Dilin dediğini, kalem yazmıyor Bizdeki her akit, mezara kadar Verilmişse bir söz, bizimle gider Hazan, hüzün beni, derde gark eder *** Baktım arasında, hiç su sızmıyor *** Dilin dediğini, kalem yazmıyor Yürekteki yara, hiç durmaz kanar Sevda denen ateş, korlanır yanar Hani diyorlar ya, ota da konar *** Şu gönül canana, neden kızmıyor *** Dilin dediğini, kalem yazmıyor Gönül körfezine, hasret dolunca Uzun geceler de, yalnız kalınca Suskun kalan bu dil, yâr lâl olunca *** Dizede harfleri, dudak dizmiyor *** Dilin dediğini, kalem yazmıyor Selamlar yüklersin, Turnaya, yele Her zaman kalbinde, kopar velvele Gönül dizginleri, alınca ele *** Vurgun yiyen yürek, nasıl bezmiyor *** Dilin dediğini, kalem yazmıyor Her güzel elinden, içilmez şerbet Aslına çekecek, insan sa elbet Ummadığım anda, gelince gurbet *** Ayrılık duygusun, aklım sezmiyor *** Dilin dediğini, kalem yazmıyor Lüzumsuz sen bile kalırsın darda Dizilir sorunlar, hem de art, arda Sevdaya söylenen, çok şeyler varda ***İnsan oğlu nefsin, neden ezmiyor *** Dilin dediğini, kalem yazmıyor Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |