Kır dilin saydam kemiğini

Öfkeyi doğurmasın

küçük deme,etindeki dokunun zehrinde yaşam buldu nice ayrıkotu

hayırsızlık üretti tohumu

mahşer, duman,leş kokusu

Siyahına düşen her renk ve önce mavi öldü

Kanmadı çiçek o yüzsüze

Kuş inanmadı ağacın yeşilden yitik sözüne



Bir düşün yüzü suyu hürmetine

candı verdiğimiz cahilin ilkesizliğine

ölüm

az kalır cehennemlerindeki zulmün tarifine

ciğerimize kan tükürdük

fikir mazlum

Sevdayı beledik ütopyamızın eski beşiğinde


Vazgeçme ışıktan

ey bizi biz eden neden

unutturma güneşi gözlerimize

Acıda bitmesin bu kez öykü

Dağıt uçurtmaları aydınlık yüzüne

gülmeyi çok özledi çocuk



dindir bulutun yasını düşlerimizi çizen

aklaşan saçlarının ılık rüzgarı dokunsun yaraya

tek merhemimizdi ,yayılsın umut



Başımızın üstü,ayağımızın değdiği yer düğün

Çiçekten çiçeğe baş verecek sürgün

mavi

yeşil

kuşların diline yakışır bu türkü

Adı özgürlük türkümüzün


Saadet YILDIRIM ÜNAL