Mevsimin nidası bir hüzündün sen s/üzülen gözlerimden fışkıran bir kıvılcımın dahi mahzun gülüşünde saklı…

Fermanımdın.

Feryadımdın ve de.

Tabusu ömrün ve tapusu bu zimmetli sevginin.

Sinemde dolgun dalgalar
Yürekte bozgun
Geride kalan silik cümleler ne ki
Bedellerini ödediğim hayallerimin yanında
Fıtratımda saklı hüsran
Bense beylik bir fani değildim nezdinden evrenin.

Sen ki.
Beyzade gülüşünün kundaklandığı
O zemherilerde tokalaştığım gün ışığında dahi saklı iken elem.
Rengim turkuaz.
Rakımımsa İlahi Aşka odaklı
En tepedeki hizasında gülüşümün
Bombalandığı ve şehit düşülesi bir aşkın tininde.
Memleketine sevdalı.
Miadı dolmayan sızıların vebali.
Sistematik hüzünle eşses bir gizem.
Göğün revnak bulutlarından kopup da geldim.

Rüzgârında demlendim imbatın imdat çığlığında nükseden
Zambaklardan ördüğüm saçlarım
Zehir olsa da hayatım
Zıkkım değildi yediğim: en helalinden
Boğazımdan geçen her lokma
Tıpkı bu masum sevda gibi layığıyla yaşamaksa
Yaşadım da şerefimle
İhtiva eden ne miydi dünün kıyısına vurduğum?

İnhisarında üç beş sözcüğün
Binlerce on binlerce dize derleyebilirim ben ansızın
Bir sızıdan doğan bu metruk güneş
Sadece benim içimi aydınlık kılan hoşbeş
Ettiğim değilsin sen
Hoşlukla iştigal kalbim
Gel-geç bir şarkı değilsin de kulağımdan gitmeyen
Davudi sesi bu hüznün
Seninle doğdum
Seninle doğan hüznümü dahi sevdim.

Sevecen bir iklimde
Sergüzeşt hecelerde serili
Semiren göğün bulutları
Pervazında kubbenin
Kutsalıydı bu sevgi ömrümü durduk yere çiğnediğim.
Başım dik yürekte saklı kilit
Anahtarı sende saklı sür git
Bir heyecan hız kesmeyen
Bazen bir vaveyla şakıyan sesimde saklı izdiham
İhbar ettiğimse bu gizi
Bu gizden doğan yenilgiyi
Yanılmadığım kadar biliyorum da
Yanlış olsa da bazen masallar
Gizemli kahramanıyım ben bu hikâyenin
Gizli öznemle şerh düştüğüm.

Ayan beyan ses olduğum
Aşikârsa o Şimal yıldızı yüreğimin kılavuzu
Allah rızası için sevdim hem seni
Semanın her hükmünde
Yürekteki her güdümde
Gülüp geçen şahika
İçimin nesri bu esaret bile isteye
Göğün de kamberi bir avuç yıldız tozu
İçime serptiğim
En sevdiğimse dikenlerim
Kendime battığım.

Bata çıka yürüdüğüm yolun nazarında
Uçuşan sözcüklerden ördüğüm bir hırka nezdinde
Şems’e duyduğum yakınlığın sende bulduğum
Irak olsan da gözümden
İnfilak eden bir gök taşı adeta
Taçlandıransa yalnızlığın ç/ağrısı
Varsa yoksa günüm ve güleç yüzüm
Nasıl ki saklı Allah katında iç sesim ve dualarım
Kayboldukça çehreler sözde seven
Kardıkça bu gizi
Elbet aşk en elzem
Sonsuzluğun da çağdaşı bir elem
Dünümle aynıyım ben hala saklı tutabilirken
Masum yanımı
Beylik değildir de bu nida
Varsın olsun tek duyan…