!__Sad€c€ s€N__!
Hazan rüzgârı ne zaman eserse
Bir şarkı çalmaya başlar başucumda! Makamı hüzzam olan… Pencereme vurur yağmur taneleri “al bizi içeri üşüyoruz “ dercesine… Sanki açmasam pencereyi Cam kırığına boyayacaklar… Mezar sessizliğindeki odamı! Oturdum yanımdaki sandalyeye… Bi ah! Çektim derinden İşte hüzün dağıtan bi şarkı, Hatırlatmaya yetti o yalan sevdamı… Yağmur pencereme vurdu, Gözyaşlarımsa hüzün kokan tenime! Ben seni düşledim hazan mevsiminde… Belki içimde ölmeye yüz tutmuş Bir umut kaldı diye, Belki de … Her neyse! Her şeyin sebebi sensin işte… Bir tek sen! Sen... varsın düşüncelerime gizlenen, Haberin var mı? Unuttum deyip de kurtulamıyorum İşte senden… Bir tek sen… Sadece sen! AkLımda..Fikrimde... Geçmişten kalan hisLermde... Sen varsın! |
Her şeyin sebebi sensin işte…
Bir tek sen!
Sen...
varsın düşüncelerime gizlenen,
Haberin var mı?
Unuttum deyip de kurtulamıyorum
İşte senden…
Bir tek sen…
Sadece sen!
AkLımda..Fikrimde...
Geçmişten kalan hisLermde...
Sen varsın!
Ah o senler yokmu.! Şimdi bu şiiri okuyunca 35 yıl öncesine gittim. Senin gibiydim. Askere giderken yalnızca 15 gün uzaktan uzağa bakışlarla birbirimizi tanıdık ve şimdiki gibi telefonlarda yoktu. sadece 4 mektup yazdık birbirimize bir başkası tarafından iletilen bu mektuplardan sonra bir daha hiç göremedim. Aynı köyde olmamıza rağmen, ben askerde iken bir başkasına zorla verilmiş ve belçikaya gitmiş. Askerden geldim ve öğrendim. Tabi yıkılsamda insan yaşamaya devam ediyor. Ömür bitmediği için Aradan 35 yıl geçtiği halde ilkgünkü gibi aşk acısı hiç çıkmıyor, ve o soğuk odalarda çok of gekmemize rağmen sineye düşen ateş sönmüyor. Güzel guzusunu benden başka kim anlayabilir ki. Güzel şiirler, güzel duygular, güzel olan bir hayat temenni ederim sana, yeter ki üzülme.! Takdir-i ilahi böyledir kimbilir. Kutlarım güzel şiirini. Beni maziye alıp götüren şiirin için teşekkr ederim. Saygılar sunarım. Güzel sayfana.