RAKAMLAR HÜZÜN DOLU

Rakamlarla yaşarız bütün ömrümüzü
Hep birinci olmak vardır kafamızda nedense
İkinci olmak yakışmaz bize…
Herkes birinci…
İki olunca anlar insan biri, üçü, beşi, on beşi…
Binler, milyonlar güç verir insana,
Arkamızda sanırız hepsini.
Bilemeyiz darlıkta birer birer
Kaybolup gideceklerini…
Hep bir vardır aslında
Birler bir araya gelirse kıymetli olur.

Artık kıymetli değil rakamlar
Rakamlar incitiyor yüreğimi
Eriyip gidiyorum rakamları duyunca
Kahroluyorum…
Haberler duyuyorum etraftan:
Kaza haberleri,
Bir ölü, iki yaralı…
Bir başka yerden daha büyük bir kaza
Beş ölü yirmi beş yaralı
Yürekler yaralı ocaklar karalı…
Sonra açlıktan ölen insanlar bir yerlerde:
Yüzler, binler…

Terör!
Bir şehit, beş gazi…
Beş şehit on bir gazi…
Bir meydan patlaması yüz iki ölü
İki yüz bilmem kaç yaralı…
Katliam, kaos, düşmanlık, isyan…
Bir bilinmez yola giriyor insan.

Bir maden ocağından geliyor başka rakamlar
Üç yüz bilmem kaç ölü…
Kan kırmızı, kömür karası rakamlar.
Kaza değil cinayet.

Ülkemin bir yerinde genç kızlar
Sessiz sedasız gidiyorlar birer birer
Kader(!) kurbanları gencecik çocuklar
Bir kadın, iki çocuk
Katledilmişler…

Rakamlar hüzün taşıyor
Karamsar bir dünya çiziyor hayata
Karanlıklar dünyası rakamlar
Artık bir olmak sevindirmiyor beni
İkiyi aramıyorum artık.
Sıfır olmak istiyorum
Hiçbir rakamla gelmeden bir araya…

Rakamlar hüzün dolu
Hazan mevsiminde sayılar…
Sayılarla anlatılıyor artık her şey
Şehitler, gaziler, kader kurbanları…
Cinayetler, terör saldırıları, teröristler…
Dağlarda uluorta bırakılan leşler…
Sayılar artık kötüyle kardeşler.

Rakamlar güzeli çağrıştırmıyor artık
Sevindirmiyor, güldürmüyor sayılar…
Bütün çirkinlikleri toplamış benliğine
Boğazımda bir düğüm yüreğimde sızılar
Hüzün yüklü anlamsız birer kötü yazılar.

19.10.2015