MENZİLDEN ÇIKTIM, BAYIM...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Ah, bayım dinmez bu heyecan Her yazdığımda aşkın rakkası Her sevdiğimde umudun tapusu Her sustuğumda içimde gürleyen fırtına… Menzilden çıktım, bayım: Hayta rüzgâra savurdum sözcüklerimi İçim kıyılırken bilemedim ben bilemedim: Kıyama durduğummuş meğer ç/ektiğim her acı. Bir mukavele ise kaderimin imzaladığı Bir aşksa yaralarımın daha da kanadığı… Kandım size hep de sizi andım mademki: Öfkeli bir aşktı içime esen Ötenazi yaptığım binlerce dizenin esintisi Sevecen bir ırmaktım ben halen de öyle Seyyahtır hem yürek iklimi Varın siz de vurun hayallerimden beni… Kayrası mı yalnızlığın? Kayıt açtığım günün tapusuna zimmetliyim Ne yorgun ne tutkun ne tutuklu ne uğursuz Aşkın şah damarına düştü yolum madem Matemin örtüsüne saklandı şiirin g/izi Ve işte açıyorum yeniden Nemalandığım mevsim ve rüzgar Safsataların kafamı uğuldattığı. Güneşin meşrebi, bayım Oysaki ben mehtabın ve yıldızların kızıyım: Aşkın hünkârı Yalnızlığın saklı durduğu derin dondurucuda saklı Acılarım ve yüreğin açıları İfa ettiğimden öte yazmadıklarım Daha çok sevebilmenin mealidir her yazdığım Kabristan yollarındaki gezintim En çok da mezarlık bekçisine Verdiğim selamın da geri dönümü Elbet dualarımda saklı. Hazan nezle oldu. Gün öksüz. Gece ise dipsiz. Yamalı yüreğin de ikazıdır peşinde olduğum her iz. Mevsimin reçinesi Aşkın kılavuzu Ömrün teyakkuzu Ve işte sarmalında bu öfkeli aşkın Bitimsiz bir heyecan aldı yerini Hezeyan sunan insanlardan kaçtığım İki sözün biri iken yüreklerde saklı iman Kimse bilemez içini diğerinin Öyleyse latife yapan her şiirdir sevgiyi makbul kılan. Hiç sevmediğim kadar sevdim sizi, bayım: İki cihanda da Yaratan kutsasın sizi. Emsalsizdir yüreğim ve coşkum Rabbime ve aşka düşkünlüğüm. Hangi mertebe ise yargılandığım Hangi makamsa atandığım Varsın bu dünyada görmemeyim gün yüzü Yüzüme vuran ışığın tekdüze olduğunu asla söyleyemem. Aksayan ayakları şiirin Duvarlar örense ben değildim bunca insan Kasıtsız ve kayıtsız şartsız da sevmişken sizi Varsın bir kürek toprak da siz atın üstüme Lakin yeniden doğuşun da müjdecisi Elbet atağa kalkan yüreğim ve ruhum Sözüm sözdür özüm gibi Sevdanın da saklı ve kilitli her gözü Közünde yaşarım ben evrenin Kordur hecelerim ve tutkum Aşkın asasına konduğum olsa olsa bu aşkın tek ibaresi… DOSTLARIMDAN İNCİLER... Karanlık gecenin sabahı olur Yürek yandığında sızısı kalır İnançla doluysa eğer ki kalpler Allah’ı anarak huzuru bulur ..... Şükrü Atay (Türkmenoğlu) |