1
hüznümüz bir ayindır
dinmiyor
kan çanağı
bellekte
ışık diyarı biçare

2
tekasüf eder
ateşin peygamberi
tapınağında
bütün çıkarsamalar
karaya çıkar
bütün çıkarsamalar
erselik bir haritaya varır

3
mahsumiyet suçumuz
bir ezgidır çaldığımız
adak seramonisinde
kafataslarımızda
yüreğimizi sunarken
bilirizki kefaretimizdir o
utanç melekutuna

4
ışık...
ışıık...
ışııık...

5
kanatlanan bir mezar mı olacağız
maşrık’tan mağrib’e değin
cihanın ruhu
cihanın beşiği gibi
gezegenimizin her inine
__bol gözle
__bol ağızla
__bol yürekle
ilk insan
ilk tohum

6
insandan gayrı insan
düşmezmi sandınız
tanrıçaların kanamiş düşlerinden
nehirler arası soluktan
toprağın bakir hayellerinden

7
soylu hürmüz
yaşanılmaz artık iskelet şehri
bir daha yıkanmayacaksa
eden bahçeleri ışık nehrinde
ışıkla örtünmeyecekse
insan yaratan günah

8
ve
postumuz delik-deşik
kemik uclarımız
gün yüzüne uzanır
hür olmayı dilerken
iki büklüm olduğumuz
tapınaklarda...

9
(gözlerin umuttan gebe kalsın
uzaklar bizimdir)

10
atlarımız hür
yolumuz zaman
ateş portrelerince
kayiplar şehrinden geldik
ilk insan efsaneleri
arasından dirildik
tanrıçaların hüznünden müjdelendik

11
inkara gelmez artık
aşk abidelerimiz/kalemimiz
biz güneş soyundanız
ışıkla kutsandık

zana..19/08/’08
(ne hiçlikler tarih yaptık
hikayelerine rahvan yarattık)
dostuma...