*** RÜYALARIMA KARA GÖLGELER DÜŞÜYOR ***Şiirin hikayesini görmek için tıklayın * Bir rüya ki; her biri korkulu kabus *
************************
Tükeniyorum kuyusunda Yusuf’un Göz bebeklerimde bir çift zindan. Yokluğun vagon vagon Damarlarından geçiyor yüreğimin. Ve, çıkamıyorum içimin köz yangınından Bitmiyor ağlamaları mevsimlerimin Ah kalbimi bu denli hüzne boğan Güneş ! Ne zaman ufuklarımda yükselir ışıkların. *** Kapkaranlık gecelerde çınlıyor avazım Sabahları, göz yaşımla çekiyorum. Bitecek mi ? hadi de bana Hazan vaktinin kuru ayazı gözlerimde Firakın bitecek mi ? Her gün, her an beklediğim vakitte ... Bitecek mi gözlerimin gamlı yağmurları ? *** Sessiz bir matemin karanlığında Seni beklerken tükeniyor umutlarım. Hep ışıklara çıkarmış Karanlıkların sonu... Koşuyorum ışığıma... ellerimi tut...korkuyorum. Yeni bir makam eşiğinde yüreğim Gül makamını dökecek, gelişinle gözlerim. *** Rüyalarıma kara gölgeler düşüyor Yitiyorum gecenin karanlık tünellerinde. Keder gölgeleri vuruyor penceremdeki tüllere Bir gulyabani gibi yokluğun Korkulu gecelerde üşüyüp Sığınıyorum Huda’nın nefes veren varlığına. *** Günay Koçak 7.1.2022 |
Tek yapılacak şey sığınmak başka elimizden ne gelir, kutluyorum tebrikler efendim.
Ben de bir dörtlükle aynı duruma eşlik etmek istedim izninizle.
Karanlık gecenin sabahı olur
Yürek yandığında sızısı kalır
İnançla doluysa eğer ki kalpler
Allah'ı anarak huzuru bulur