Külden Ateşe
Bilmiyorsun hangi çöl yuttu ayak izimi
Hangi gemi limandan yüklendi valizimi Sor demeye ne hacet harflerim zincirli bak Varlığım buhar olsa yine şiir kalacak Bir matem bulutundan durmadan yağıyorum Gözlerimden hasreti kovayla sağıyorum Sürünüyorum desem koşmaya ayıp olur Bunca sükut ömürden boş yere kayıp olur Harflerin dergahında sema ediyor ruhum Kendi sonuna koşan derbeder bi güruhum Alnımın ortasına çaresizlik dayalı Kendi elimle kırdım tutunduğum son dalı Bilmiyorsun nasıl bir oyunda kurban benim Bir harfle nefes alıp nefes veren can benim Nasıl sızlıyor kalbim cerrah elinde gibi İnan çok fazla derin kalpsiz kuyunun dibi ...Külden ateşe harfsizlik çağı... |
Külden ateşe geçiş gümandır
Bin parçaya bölünür bir ömür
Bir an etmez dolsa da bir ömür
Çok özel duygular
Bir şair var burda.
Manalar yayar.
Siz...
Çok saygımla.