![]() Har
Sana papatyalar topladım bugün
Gözlerindeki yemyeşil dağlardan, Sarılarak gurbet bakışlarına Ve öperek kirpiklerinden, Tek tek!... Öyle çok üşümüşlerdi Ayakları ayazdı kiminin Kiminin elleri buz Ve öyle gariptiler Öyle umutsuz… Tenin kadar beyazdılar Güzel kokuyorlardı senin kadar Senin kadar güzel bakıyorlardı Hepsinin yüzünde bir garip özlem Bir hüzün vardı. Sen ki dağların karını, buzunu eriten harsın Sen ki taze, körpecik, kısrak bir ilkbaharsın… Bir gül yeşert sevgilim dudağının ucunda Ona yaşama hakkı ver, Onu sev Büyüsün, Serpilsin Oynaşsın yüzünde çocuklar gibi Tutsak olmasın, Yaşasın güllerin özgürlüğü Ve papatyalar hiç üşümesinler Sevgilim! Yüzü asılmasın diye bir daha göğün, Yırtılmasın kanadı kuşların, takılıp takılıp tel örgülere Güneşin elleri çatlamasın toprağı severken Ve yanmasın diye denizin yüzü Bir gül yeşert dudağının ucunda Ay güneşe tutulsun avucunda... Ah sevgilim! Sen ki dağların karını, buzunu eriten harsın Sen ki taze, körpecik, kısrak bir ilkbaharsın Aklıma, yüreğime, ruhuma tek diyarsın Ah yârsın Ah! Yârsın... S.U. Serkan Uçar 01.01.2022 Mutlu yıllar, sevgiler, selamlar... |