İsyan edilmeli bazen, bazen bile bile yok olmalı

Karları örnek almalı, beyaz yalanlarını, bizleri kandırışlarını

Yavaş yavaş tüm şehri kaplıyor beyaz yalan

Sahte bir mutluluk bırakıyor insanda

Sahte birer umut



Ellerin buz tutmuş, her an ellerimden kayıp gidecekmiş gibi

Her an zincirleme bir kazaya kurban gidecekmişiz gibi

Yılın ilk karının gözlerimize düşmesi gibi

Korkutucu ve beyaz



Eskilere gidiyor hayallerimiz, çöplüklerin arasında saklanan

Hiç bir zaman çöp olmayan kar topu savaşlarına

Savaşlar git gide reailist bir hâl alırken

Kar taneleri anlamlarını yitirmeye başlamıştı çoktan



Ayağım kayıyor bazen beyaz yalanların üstünde yürürken

Dengemi kaybediyorum, sonra şiir sesli bir adam, Turgut abi diyor ki;



"Sizin alınız al inandım

Sizin morunuz mor inandım

Tanrınız büyük amenna

Şiiriniz adamakıllı şiir

Dumanı da caba



Ben tam kendime göre

Ben tam dünyaya göre

Ama sizin adınız ne

Benim dengemi bozmayınız"



Vucut buluyor birden bire bir şiirde tüm yalanlar ve gerçekler

Tüm inkarlar ve gizemler

Tüm siktir olup gidişler



Acıdıkça, acıttıkça yağmaya devam edecek biliyorum

Kendi yalanlarımıza önce kendimizi inandırmamız gibi

Sonra hayallerimiz kar tatiline çıkacak

Müjde çocuklar!

Tanrı üç gün yalnızlık tatili ilan etti



Mutlu yalnızlıklar dilenirim herkesten