Düşünebilen Varlıklar Kıtlığı
Kısır bir rahim içine bıraktım tüm dünyamı
Ne doğacak, ne emekleyecek hayallerim Üflüyor tanrı sürekli yüzüme, gözlerim yanıyor Yaşlar yerine yıldızlar kayıyor aklımdan Bir bilsen baht kavgası yaşayak ne aşklarım var benim Bir görsen kokuşmuş ruhumun inceliğini Bir tatsan dikenli dilimi Belki de söndüremeyecek ateşlerimi yağmurların Bir tını var kulaklarıma çalınmış, sanki geçmişten Ah çıkarabilseydim, hasret amalesi olmazdım biliyorum şimdiden Ömür dedikleri yaşantılar, pişmanlıklarla doluyor gibi Keşkelerin sıkıntısı basıyor odamı, arkadaşları afakanlar ile Kıtlık aldı gözlerimde bolluğun yerini Düşünebilen varlıklar kıtlığı Dokunabilen bakışlar kıtlığı Samimi küfürler kıtlığı Belalara atıyorum bazen geçmişimi Bir güzel dövsünler diye orospu ruhumu Dayak yesin, kalbi kanasın diye lakin nafile biliyorum Arsız bir organ unutmuş tanrı bende Bazen saklanılacak en karanlık oda gibi Alnımı kuşatan otuz yıllık tanrının parmak izi Bir tutuklanabilse en büyük suçlu Biliyorum son bulacak bu esaret Ne düşünebilen, ne dokunabilen, nede küfreden kalacak Doğurabilen bir tefeciden aldım dün sabah bu hayalleri Tepe tepe kullanayım diye sonunu düşünmeden Gün gelip kapıma dayandığında Ne düşler ne düşenler olacak görsün diye |
Yüreğine emeğine sağlık
______________________________Selamlar