İlhamsız Şiir
Havada yağmur kokusu var; güneş son demde.
Trenin camından manzarayı içiyorum. Tabi önce ılıtıyorum harcıâlemde İçmek için hiç mi hiç acele etmiyorum. Elimde tuşlu kalem ve kağıt; ne yapalım... Malzemem ancak bu, bu da yeter diyorum. Malzemeye gerekti konu, haydi bulalım Etrafıma bakındım, ilham yok biliyorum. O olmayınca tabi işler de zorlaşıyor. Bulacağız, sonuçta yollarda yazıyorum. Gündem tartışılıyor, geçinmek zorlaşıyor. Bu konuyu değinsem, zaten çok kızıyorum. Bunca sıkıntı varken yazasım da gelmiyor. Yok, aramayacağım; ilham istemiyorum. Doğada olan hiç bir şey sebepsiz olmuyor Özür sunmayacağım, çünkü yok demiyorum. Herkesin yönü düzken benimki ters, fark ettim. Yok mu bu işte hata; ben böyle seviyorum. Onlar gelene baktı, ben gideni seyrettim. Geride kalanları neden görmek istiyorum? Böyle sürer giderdi tuşladığım şu şiir. Bunda da bir hata var; bitsin istemiyorum. Lakin alınyazısını yazan kalem mahir... "Alında, durakta inmek yok!" diyemiyorum. Sonsuzluk güzel olsa, sonu hiç sevmiyorum. |
Güzel eserinizi ve sizi tebrik ederim hocam
ilhamınız bol olsun, gönül sesiniz hep çağlasın inşaallah.
Kaleminize, yüreğinize, gönlünüze sağlık.
Saygılarımla