KOLAYSA VAZGEÇŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yaralı bir ağıtsın sen, pençesine yakalandığın aşkınsa külfetidir üzerine geçirdiğin ütüsüz mintan . Ütülemeden sevdiğin kadar… Ah, severek ürküttüğün kader ve keder Nasıl da bindiler arka koltuğuna içindeki dolmuşun Bir isyan bayrağına sarılı bedenin Bir itiraf ise dile getiremediğin çekincelerin Bir lütuf belki de katıksız sevip içine çektiğin Rüzgârın salındığı o asma katı hayallerinin. Bazen bir fanus Bazense kuvöz İçinde unutulan hayatın fişini mi çekmek lazım illa ki? İman gücünle dayandığın Şu hoyrat hayatın fıtratı Engellendiğin her düş her sevgi Engebelerden geçmişken yolu yüreğinin de Sarkıtları bazen damlayan Bazen dikitler tepene saplanan O iç bükey ayna sayesinde keşfettiğin İçinin gizemli dünyası… Konduramadığın neyse kaybolan çabucak Esefle tüttürdüğün nice çubuk Elbet ateşin de içinde saklı Erişemedin en yüksek rakımı mı? Başa sardığın bir öykü Beynamaz gölgelerden de hızlıca kaçtığın. Numarası bu yok bu ayağına geçirdiğin postalın Bir ileri bir geri Rap rap diye tavaf ettiğin hayatınsa armağanı Asla da yalın ve yalan bir yalnızlıkla sınanmadığın mı? Sinesi aşkın Siması göğün Şiarı ömrün Kolaysa vazgeç ve sil baştan. |
Güzel Eserinizi
Can-ı Gönülden Tebrik ederim.
Vurgusu kurgusu betimlemeleriyle hoş olmuş.
Kaleminize yüreğinize sağlıkç
Sağlıklı günler dilerim.
Selamlar Sevgiler.