KARA ZURNA (67)
Düşük faiz hançeri sinemi oyar,
Durmadan kalleşçe vurur kahpe Yuro ve Dolar, pislik ve çıkarlarıyla çürür bedenim, Kılavuzu karga olanım, bötüm gok benim. Cebimdeki kağıt paranın boyutu aynı, Maden ise ne çapı değişdi, nede gramı, gelir aynı gider ay sonuna yetmiyor, zam-üstüne-zam sonu bitmiyor, Lira’yım, gücüm azaldı, yoktur değerim, kılavuzum karga bötüm gok benim, Belki biri girdi cebime, kağıttan rakkamlari sildi, yada hava sıcaktı eriyip-hafifledi madeni paralar, niçin aynı parayla hiçbirşey alamıyorum şimdi? Sormayın bötüm gok benim, kılavuzum kargalar! Karga ve tilkinin gözü yağlı peynirde, aç-yada-muhtaçmışsın kimin derdinde! Faiz düşüyor, döviz artıyor, yandı paralar; Eğer bötün goklu ise kılavuzun kargalar. Kara Zurna’m derki; Sözüm yabana, herkes “Hakkettiğinin Kulu” sorarsan bana, “İnsan olmak ve onurla yaşamak” isteyenin, sermayesi emektir, karşılığı alın terin! |