BAZEN
Bezen !
Bir türkü olup düşer içime gözlerin Yanarım içten içe Nuh tufanları kopar cismi bedenimde Çığlıklar birikir kursağımda Dudak arası kelimeleri yutarım. Gün sen giyinir bazen Sen kuşanır ay ışığı Ruhum su Bedenim İbrahim Nemrut gibi yanarım Türküler gibi dumanlıdır başım Hasret büyütür eteklerim. Sevda ektiğim tarlalardan Hasret biçerim Duyulmaz sana da dair çığlıklarım Umarsızca susarım. Çöker geceyle üstüme özlem Uykuya kaçarım bazen Uykunda uyumak için Düşlerim mülteci Biat eder sana ruhum Merhamet dilenir Kes aramızdaki dikenli telleri... Uyanmamak üzeri düşüne kat beni Yalvarırım sevgili. Ozan Ali AYDIN |