ÜŞÜYORUM
Ne nisanlar yaşadım,
Ne sağanak yağmurlar gördüm ben Hiç birisi gidişin kadar üşütmedi, ıslatmadı Çünkü; Kalın giyinir, şemsiyemi çekerdim başıma Oysa sen gideli; Bulutlar oturdu göz kapaklarıma, Yoğunlaştı, yoğunlaştıkça ağırlaştı Damlalar halinde düştü göz coğrafyama… Sızdı derinliklerine kadar yüreğimin, Damla damla birikti kalbimin çukurlarında, Önce göze, sonra nehre dönüştü, Süzüldü kirpiklerim arasından, Yorgun yanaklarıma… Saç telinden tırnak ucuma, İşledi içten içe kutup ayazı Morardı dudaklarım, Dilim buz tuttu, hüküm giydi sessizliğe Dondu kanım kızıla kesti duvarlar… Sanki! Yalnızlık Sarıkamış, Ben sevda seferinde asker Beden sıcaklığım eksi kırk beş, Saçlarım, kirpiklerim kristalleşiyor, Kar örtüyor üzerimi. Oysa mevsim İlkbahar, Belli ben halen kış tayım Üşüyorum. Tek kurşun atamadan sensizliğe Şehit mi düşüyorum ? Ozan Ali AYDIN 2 |