AFFET
Seni senden habersiz sevmişim
Kaybolmuşum, derin karalığında gözlerinin Bitmişliğim de, kendimi bulmuşum sende Aynı dili konuşmuş, aynı türküyü çağırmışım İlmek ilmek işlemişim kilime Mıh gibi çakmışım aklıma Eritmişim ateşinde yüreğimi Mızrap mızrap, Tel tel örmüşüm sarı saçlarını En güzel türküleri bestelemişim sana Seni senden çok sevmişim, Affet Bitirmişim aşka orucumu Sende açmışım , iftarımı Zeytini gözlerin, ekmeyi saçların diye yemişim Doymuşum gül reçeli yanaklarında Kaçkarlarda bin bir çiçek dudakların Ben; Bahar görmemiş arı Hece hece ezbere durmuşum adını Gök yüzü tuvaline çizmişim seni Ekmek ,aş ,su bilmişim Damarımda kan bilmişim Seni senden çok sevmişim, Affet Uzakların türküsüne alışmış yüreğim Gizli gizli sabahlamıştım pencerende Kara tiren beklemişim yılarca Bir umut bir kaç satır kelam Sen fikrinde bozmuşum ezberini Kurallarını yıkmışım kalbimin Seni okumuş seni yazmışım defterime Ağaçlara kazımışım ismini Çınar gibi büyümüş sana olan sevdam Kök salmışım dallanıp budaklanmışım sana Seni senden çok sevmişim Affet Ben; Yitik aşklar mezarlığı, İmkansız sevdaların isyanıyım Kimsesizlerin kimi Yalnızlıklar rıhtımı, adamıyım Sen; Nefessiz kalmaktan korkan deniz kızı Ay yıldızı tenine giyen kadın Vatan bildim kendime seni Seni senden çok sevdim Affet Ozan Ali Aydın 2 BAYBURT DARICA KÖYÜ |