Ney’di ölüm
sevdiklerime
Fes ilâ fesih bir son ile
Aşk bülbülü aşıkken unutur
Gülden utanmayınca

Mum ile mumcu
Sayarken bir dil kalır
Arasında
Oterken akşam köhner
Sabah içi bir hoşmuş
denize hacamat bir arzu
Yer yüzünün ise akl ı kayık
Ney’di ölüm
Gözler gönülün desenleri
Ar ile kıyafeti
Arma ile an desenleri
Bir hoştur yüreğimde
Benzi yakılan bir vaveylà
Genzi s’akılan bir kuleyha

Kişneyen dilim
Zamanında cemâlini
Huzurunda eşikte
Vurgun
Ney’di ölmek

Seccadende kuzu gibi tariyorum
Aynaya balık gibi
vesaire
Sukût bir bilmece gibi

Minberinde yaş ile gözleri
Kuşakta ermiş
Ihsanında kibir ile
Mat etmiş piyon sancaktayken


Nun layıkàsı
Huzur u muşakki ile
Sönük kavşakta aşk
beni bekler kapıda
Beklemek sur ile gelinliğimi giydirmiş
Ölmek ney’di ölmek..
.Gezgin imgeler.