BELKİ DE
Sahi neden bilmiyorum
buruşturup az önce avuçlarımda hırsla fotoğrafına bakıyormuş gözlerim her nedense kıyıp da atmamışım yeniden düzleyip masamda kâğıt kırığı çizgiler arasından seçmeye çalışıyorum gözlerini belki de yüzün, saçların tanıdık gelmiyordur artık bana Hep umursamaz yine, hep ilgisiz yitik bir zamanın uzak mesafesinden bomboş bakıyor gibisin sanki, zalimliğini mi anımsatıyorsun? ya da ne bileyim, belki de bana öyle geliyor Her defasında içimde bir umut her defasında iflah olmaz saflığımla pişmanlık arıyorum o gözlere bakarken, (Senin duygu yoksunluğundan emin olsam da) buğulu bir bakış ya da bir damla gözyaşı nafile minicik bir hüzün ifadesi filan ya da ne bileyim, belki de bir sevgi kırıntısı Benimkisi de düpedüz aptallık kendime kızmayım diyorum ama öyle! yani öylesine konuşuyorum kendi kendimle tabi özledim filan sanıyor olabilirsin sen, ama anımsamıyorum bile seni (dediysem inanmalısın, ben inanmasam da) anımsanmayanı unutmak benimkisi ya da ne bileyim, belki de takıntılıyım Her neyse elimde bir mendil bile yok zaman zaman dökülen gözyaşımı silmiyorum ama yine de ağlıyorum sanma sen, senli anıları zor olsa da içimde zorla uyutmaya çalışıyorum ya da ne bileyim, belki de sensizliğimi avutuyorum Umut fakirin ekmeği derler ya, az umudum var ki bekliyorum elbet bir gün gelecek ve muhtemelen sımsıkı sarılarak zamanın sonsuzluğuna sensizliğimin onca zaman sonrasında belki seni (de) bir gün unutacağım ya da ne bileyim, belki de kendimi unutacağım Mustafa Fahlioğulları - Kasım 2021 |