SON HALİNLE HATIRLAYACAĞIMSu bile uyumuyor bu gece Şırıl şırıl ses çıkarmakta Ay ile bulut karmaşa içersinde Geceyi aydınlatmaya çalışıyorlar Baykuş sesleri bu sessizliği bozmakta Gece uzun zor geçmeğe meyilli Sen deli dolu yaban gülü Ey başına buyruk sevdam Ben alıştım be Bundan sonra görmesem de Sesini duymasamda Seni gördüğüm son halinle hatırlayacağım Baksana ayrılık yine çaldı kapıyı Az kaldı bulutların isyan etmesine Birazdan kopacak gibi fırtına Şafağın sökme vakti Aydınlık toprağı öptü korkma Biliyorum ki sen yoksun artık İlk defa bende sonsuza kadar olmayacaksın Ak düşmeyecek saçlarıma Sende beni son halimle hatırlayacaksın Her aklına geldiğimde Sesim duyulacak kulağında Artık ağlamanın gözyaşı değil Tebessümün izi olucak yanağımda Bir gün beni tanımadığının farkına varacaksın Anlamakla anlamamak arası Bir ölüm ve yaşamak gibi Delilik ile dahilik arasındaki Görülmez kırmızı bir çizgi gibi Kimbilir Duyguların gururundan ağır basacak Seninde gözlerin dolacak Ağlayacaksın Her ne kadar geç olsada Seni ne kadar çok sevdiğimi İşte o zaman anlayacaksın Ne yazık ki atı alan üsküdarı geçmiş olacak 🐋🐋🐋🐋 |