Tuluat Tiyatro / Ömrün Önsözü
Maskeli piyes yazdım adını
Yitik bir hayatın eline Soluğundan kesik kalem ile -Ucuna bir ömrü taktığım- Hayallerim var benim de , tek sahne Absürt pandomim Vaktim var mı Tanrı? Suflör / Serin bir rüzgar olmalı -hayat- Hafif çekingen Bir yaz akşamı mesela Alkol ikindisi Perdelerin çekildiği bir vakit Meşrep fısıltıyla Uzun olmalı sevişme Soyunup düşselliğinin orta yerinde Sırtında terine yazmalı bütün sözleri Suskun bir dudak yerine Ellerinde namus belasıyla Dağınık saçında rüzgarın mahremi Alıp gitmeli günahları Cennet’ten koşarcasına Arkasına teneke bağlamadan Son perdedir bu Mahrem tuluat Dionysos aldın mı yerini? Dur baba! Bir oyun bu Büyüdüm senin kadar Ömrümden önce bitti umudum İçimde biriktirdim gözyaşımı Boğuldum Ve Korkmadan ecelden Korkmadan yitip gitmekten Kanımı emzirdim Her doğan güne Sadece kendime ihanetim İnadına bir kaderin Ecel koydum adını Koynunda faili meçhul bir hayatın Ölüm ömrün önsözü Vaktim kaldı mı Tanrı! Kapandı perde. |