MUHASEBE 1

Sabrıma gem vurmayı, erdem saymada akıl
Gördüğü çirkinlige, isyanıdır vicdanım
Arzunun doruğunda, vahşet ok’una takıl
Günaha mahkum gönül, hiçmi bitmez Hicranım

Fırtınalı hayata, dur demenin vaktıdır
Zaman ifrit avında, göçüp gidiyor hayat
Rezil buluşmalarda, ne utançlar saklıdır
Dolunaya gizlenmiş, yaşam çirkef ve bayat

Saplantılar rezilce, zamanın son çemberi
Sonsuzluk aleminde, bu haykırış beyhude
Zevk-u sefada beden, doğduğu günden beri
Mahşer günü huzurda, bizi afetsin Huda

Sönük hülyalara gir, ne fırtınalar eser
Sanki gökten dünyaya, asitten bomba düşer
Alemin kalbinde kin, umuda yolculuk yok
İnsanlık bilmecesi, vahşet ile denk pişer

Tarihin gölgesinde, utanç duvarı saklı
Devir yokluk diyarı, kaybolmuş his ve aklı
Ahlak zerrelerinin, ahlaksızlıkta farklı
Zalimin zülmü arşta, gülmez mazlumun bahtı

Sonu meçhül dünyanın, yorungesinde kayma
Her azgınlğın sonu, hüsranla biter bir gün
Sanmaki böyle gider, hesap sorulur amma
Rabbim’in sabrı geniş, bugün o güne sürgün