MASAL BİTTİPenceresiz bir evde sıkışıp kalmışken cismim Dışarıya bakmaya çalışmak kadar beyhûdeydi her şey Kaç insan eskidi yüreğimin ortasında Ve kaç umut yitti avuçlarımın arasında Ben umuda tutunmaya çalıştıkça Çözüldü damla damla silkelendikçe hüzünlerim Ve ben özgürlükle kucaklaşmak isterken Döküldü taradıkça saçlarımın arasından esaretim Ne zaman ki çimenlerim ayaklarımın altından kaydı Ve kelebeğim avuçlarımdan uçup karanlıklara daldı Duydum tükeniş senfonisini kulaklarımı tırmalarcasına Her bir nota bende kalan umutları toprağa mıhlarcasına..... Kaç ağıt biriktirdim bilir misin dilimde Ve kaç dilde haykırdım da kimse duymadı Ayaklarıma dolanmışken yasak kokulu güvercinler Zifiri düşlerde boğuldu çalınan tüm hayallerim Rüyalarımın tecavüzüyle uyanırken her sabah Güneşle birlikte kıyama kalktı yitirdiğim her çığlık Kamburlaşan düşüncelerime karabasanlar çökerken Özgürlük türküleri fatihalar bekliyordu gün be gün Umutla umutsuzluk arası sırattan ince bir yoldu her şey Ya düşülecekti en şerefsiz ateşin ortasına Ya da sonsuz huzura amenna tesbihleri çekilecekti umutla... Kaç kez veda ettim hayata Kaç kez döndüm sırtımı da gittim Ve kaç kez ölüp ölüp dirildim Küllerimden yeniden doğmadım hiç aslında Sadece küllerimi süpürdüm yüreğimin altına Tesbihe sabır değil de çığlıklar dizerken Gülücükler savurdum ele, lanet âleme Önce benden çokça doğurdum Sonra kim nasıl istiyorsa, ona öyle doğdum Dokundurmadım kimseyi yarama Göstermedim feryadımı güneşe, aya, toprağa Öyle bir sarmaladım ki kendimi Yok oldum içimde Kayboldum bende Ve şimdi Masal bitti... TÜLAY YILDIRIM EDE |
Emeğine yüreğine sağlık
___________________________________Selamlar