Dolu DizginGamzenin çukuruna gömülürüm her gülüşünde Gözlerinin ışıltısından tutuşurum söndüremezsin Bir rüzgara kaptırırsın elinden uçar yaprak Son nefes verenleri geri döndüremezsin. Unutmaya başladığım yüzünü seviyorum El yordamıyla tamamlıyorum seni Hüzün, çiçekler açtı ; hayatımı seyrederken. Parmaklarımın arasından su gibi aktı ömrüm Hızla çarptığım yılların, değdiğim anların üzerinden O kadar çok zaman geçti oysa Seni ben neden unutamıyorum. Sesinin tınısını hapsederek kulağımda Bütün renklerini doldurup gözlerime Bütün anılarımı kaydederim belleğime Gırtlağıma kadar doluyum seninle hala... Hıncahınç sokaklar gibi sana akarım Durulur mu denize koşan ırmakların önünde. Ekrem Bozkurt K. İzmir- şubat-2020 |