erguvan kokuları arasında
sana senin şehrini sunardım ellerimle
infilak ederdi sessizliğim
sana söylerdim hayalimdeki seni
çok daha zor olanı
seni sana anlatırdım
bir öncekinden daha çok
gecelerce ve saatlerce
her satırı senle dolardı şiir defterimin

eski tramvay raylarından geçerdim sana gelmek için
boşa gidenleri toplardım kaybolan geçmişlerden
selamlar verirlerdi hep aynı sesler
her okul çıkışında seninle karşılaşırdım
eylül vakitleri akıp giderdi siyah beyaz filmler gibi
is kokulu dumanlar tüterdi evlerden
yangını içimdeki kıvılcımlardı

bitmeyen bir öyküydün her gecede sen
üstümü örterdi elleriyle hayalin
ısınırdı içim
ateş böceklerinin ışıkları parlardı
balkonumdan her gece izlerdim seni

masa saati alabildiğine işlerdi
ömrümün iki yakasında
bir şehir yanardı
tüllenirdi bir sevda anı
kızgın bir kül bırakırdı geriye senden

kerevetine çıkılmamış masallardan
gecenin sukutu inerdi ciğerlerime
anımsardım her defa seni
cismen var olmanın hengamesini yaşardım

kalkıp giderdim ayak izlerinin peşinden
yakamoz döşeli yollarda yürürdüm
dallarına asılmış dileklerimi saklardı elma ağacı
bir heyecanla
yıldızların ışığına dokunurdu parmak uçlarım
dudağını uzatırdın gökyüzünden sen
öperdin …öperdin onlarca kez
sonrası yasak elma misali
aşk ve de gece
ve sen

redfer