GÜL DİKTİM DİKEN AÇTI
Dik yokuşla çıkılır şu karşıki yamaç
Eteklerine tutunmuş sıkıca birkaç cılız ağaç. Gölgesinde beş kuzu, bir karabaş, iki sefil Hergeleci biri, diğeri sığırtmaç. Gözlerinin feri kaçmış nicedir, Çocukların karnı aç. Dün gülü, sümbülü yeşil bağ iken Viran çökmüş, bugün sade diken. Yamacın tepesinde bir garip mezar Yana eğik taşında “El Fatiha” yazar. Deli Murat durmaz bulanık akar. Akar da yürekleri yakar. Üç ana oturmuş yan yana uğunur, Figanları arşı alayı dolanır Bir bacı ağıt okur; “Topraklara kan damladı, kir bulaştı Bahçelere gül diktim dikenler açtı. Benim aslan Mustafa’m Komşular; Bakın ne Hallere düştü.” İnsan doğdular… İnsan doğmak başkadır, İnsan olmak başka!.. Lakin İnsanca yaşamak bambaşka. 24 EKİM 2021 Mehmet AKIN |