Mevsime meylettim: içinde saklı o derin tevazu şakıyan şiirlerden ördüğüm h/asır sepeti içine doldurduğum naylon bir mutluluk ve mutlak varlığımın katsayısı elbet bir içimlik addedilen şu sefil şiirin tepesine tünediğim ömürlük acım ve kaygım ve işte yüzü örtülü gülüşümün akan yaşına eşlik eden gün yüzlü meali ömrün: umuda bandığım…

Yerli yersiz bir kuşku asılı olduğum
Metanet yüklü yüreğin sarkacı adeta sokulduğum
Devasa çınar kürediğimse hüzün
Mutlak bir sevinç dilediğim
Rampasına asıl kaldığım mevsimin
Sevecen yüreğimden akan kâh neşe kâh elem
Kaybolduğum dünyanın mimarı olsa sevgi ne ki…

Ah, dikemediğim kendi söküklerim
Hörgücünde mevsimin saklandığım
Tepelenen bir aşk mı yoksa kayrasında beklediğim
Yerli yersiz uçuşan benliğim
Etekleri tutuşan hangi seferi yürekse
Kaybettiğim bir ömür
Kaybolmaya yüz tutan güneşin saklı olduğu
Yorgunluk tüy dikerken
Tüyden hafif olsa vicdanım ne ki?

Bunca zulme cephe açtığım:
Ah, siperim
Ah, bitimsiz sireni yerin göğün
Neferi olsam bile meylettiğim ölüm
Namüsait serildiğim
Bir kıblemde saklı bir kabrimde
Yitimi zamanın
Kefil olsam bile dünüme, günüme.

Mağdur bir kelam içimden sökün eden
Hınca hınç duygular ve nice izdiham
Mal olsa da ömre yitimim
Yatırlar gibi yetemezken ahvalime
Katır inadı mevsimin
Gözümde büyüttüğüm kimse
Arkamdan gelecek mi sahi bilip bilmeden sevdiklerim?

Nazarında yerin göğün
Hibe ettiğim tek zerrem
Yandıkça büyüyen gaipten gelen sevgim
Sancılı ve meftun;
Sanrılı ve noksan:
Sevgi işte nokta atışı yaptığım
Nükseden her yeni gün her yeni hezeyan
Delişmen fıtratım
Boy veren umudum
Baş koyduğum neyse
Kimliğim
Yitense günbegün
Yatıp kalkıp şükrettiğim
O devasa tünek zarif bir reveransın dahi yetmediği
Gücüme gittiğinden de fazla
Gerisin geri kaçtığım mutluluk treni.

Beylik değil sözcüklerim
Ayılıp bayılmadım hem uğruna yitenlerin
Bozguna uğrayan elbet nefsim ve şeytan
Korkusuzca yaşadığım
Yaşattığım ilkem ve ödün vermeden
Varsın yana yakıla yaşadığım:
Dik başlı mizacım katıksız sevdiğim
İnancımla büyüttüğüm umudum
Ve koştuğum Rabbim.

Tek tanık tek tanıdık tek dostum
Gönlümde uçuşan sureler
Suretine inandığım varsın olsun maskeler
Gün yüzüm günlük hüznüm
Katsayısı ömrün
Eş güdümlü gönlün
Muhteva ettiği
Bazense boca ettiğim yapraklarım…

Ah, özlediğim çınarım
Ah, kaybolduğum kadar özlemim
Elbet kırık dalıma
Kırık yüreğime ve sökün eden nidalarıma
Dokunmaksa aşka nezaketle
Dokunulmazlığı sevginin
İlahi rotama sadık ve âşık ve katıksız neferiyim
Elbet İlahi Aşkın yanık yürekli neferi
Bir bir eksilse de varlığım ve yalnızlığım
Katık ettikçe sevgiye
Yeşeren bir umudum ben ve içimde yarım kalan bunca ukde
Elbet varacağım menzile her iki cihanda da saklı
Yalnızlığıma tek sahip çıkan güzel Rabbim…