AĞRIDA
sene bin dokuz yüz doksan ikiydi
yolum menzilini tuttu Ağrı’da sıla yüreğimin, ağır yüküydü gurbet acısını, tattı Ağrı’da geceler inerken Kösedağı’na felek yavaş yavaş çekti ağına sevda ateşini gönül bağına bir zalimin kızı, attı Ağrı’da ayaz gecelerde, usulca soldum düşmanı hem dostu, orada buldum kiminde ağladım, kiminde güldüm doluca dört yılım bitti Ağrı’da türlü bela tuttu, garip yakamı saldı yüreğime, hem derdi gamı kavgalar içinde, gelip arkamı müzahir bir kılıç tuttu Ağrı’da ana baba gardaş, yanımda yoktu her avazda beni, bir ayrı yaktı yine de dostlarım, yanımda çoktu bir ali bir Sedat yetti Ağrı’da FATİH ŞAHİN IŞIK |