VAZGEÇTİM
bu gece bir pirin, önüne düştüm
kelamdan dilimden, sözden vazgeçtim yitirdim aklımı, bir derde düştüm canımdan tenimden özden vazgeçtim kapladı içimi bir garip elem sözünün özünde kırıldı kalem tepetaklak oldu devrildi alem yoldan yolaktan hem izden vazgeçtim karıştı ne varsa batin ü zahir uyandı aklımda bir garip zehir ne akıl var başta ne kaldı fikir çoğunu bıraktım azdan vazgeçtim mecnun’un çölünde yitirdim yönümü züleyha’dan yana döndüm önümü yusuf’la zindanda saydım günümü leyla’dan aslıdan közden vazgeçtim kayboldum içinde, yokluğun hiçin bir pirin ardından bilmem ki niçin içimde başlayan bir garip göçün dağını aştım da düzden vazgeçtim FATİH ŞAHİN IŞIK |