Yeni kente giden sokakların
Üç mum ayarındaydı lambaları ve
gittikçe köreliyordu içi oyulur gibi

Söğütün saçları darma duman
Rüzgar açamıyordu düğümlerini
Sanki hayatın akışına bırakmıştı kendini

Turuncu giysiler asılı kalmış iplerde
neon şeritleri parlıyordu gecede

Doğuştan engebeli yollarından
Gelen uğultulu bir ses
Çelimsiz bir ıslığa dönüştü

Ve uzak düşmüş istasyondan
Gürültüyle geçip gitti
Demir yüklü bir kamyon

Dört ayaklı dostun biri tin misali
gecesine kamufle olmuş adeta silueti

Diğerinin zifiri karanlıkta parlıyordu sarı tüyleri



merkezin şah damarından akan
Oluk oluk ışıklar altında
Tropikal Madasgar raffia
Afrikalı vejetasyon öğesi
Pers rengi yapraklarıyla karşıladı bizi


Güneşe ayak basarken
Kara gözleri enikonu buz mavisiydi teyzemin


Aklım kara saçlı söğütte kaldı
Öylece duruyordu yapayalnız
Kapat müziği
Çalmasın touch It

Dört yanım güz şimdi
gözlerim yumak yumak
boğazım ile yutkunma arası bir kilometre
Henüz gelemedim kendime

Biberlendi gülüşüm tadı kısıldı damağımın
Sende çok özenme anne yarımız

Varsın kahvesiz olsun masamız

..