Nasip Etmedi
Sormayın
Yüreğime bu ayrılığı Gözyaşlarımın içinde boğuluyor Akrep, yelkovan Yaşadıklarımıza, bir anda nokta koyup gitmeni Kabullenemiyorum... Artık, çayımı demlikte demlemeye gerekte kalmadı Sallama çay yetiyor bana Yokluğunun Yoksulluğunda yaşıyorum nasılsa Yemek saatleri umurumda değil Ekmek arası yetiyor bana... Ne uykularım kaldı Nede rüyalarım Gecem gündüze, gündüzüm geceye karıştı Yaşayıp yaşayamadığımın farkında bile değilim Yıkıldı hayallerim Öyle bir acı ki bu anlatamam... Kendine iyi bak demiştin ya İyi bakamadım kendime Yüce Allah’ım Seni, bir kaldırım taşına nasip etti de Bir bana Bir bana nasip etmedi... Şiir: Fuat İNCİR |
anlam ve anlatımı ile
duygu yüklü
çok harika bir gönül sesiydi dost
kutlar esenlikler dilerim...