0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
297
Okunma
Uzun zaman oldu
Hayata gülmeyi unutalı
Yediğim yemeklerden tad almayalı
Öyle mutsuzluk sardı ki dört bir yanımı
Sensizlik
Ne yaşatıyor, ne öldürüyor...
Her gece kadehleri tek tek tüketiyorum
Gözyaşlarımı dökerek yazdığım
Kağıt kalemden medet umuyorum
Derdimi paylaşacak bir omuz bulamıyorum
Eğer, bir gün olsun gideceğini bilseydim
Başlar mıydım seninle bu aşka...
Benim gibi
Kalbim de eskisi gibi güçlü değil artık
Daha sana sitem edecek gücüm kalmadı
Şu an bittiğim yerdeyim
Hiçbir şeye yeniden başlayamıyorum
Ne yani, her şeyin yalan mıydı?...
Şiir: Fuat İNCİR