İNSAN
Dünya gurbetinden geçen insan
Aczini bilemeyen için tekerrür eden nisyan. Gafil olma bu meydan -ı iptilada Geçiyorsun bu handan sen insan! Ne şan, ne şöhret, ne beyler geçti buradan. İnsan faniydi, harap gönüllerde gül açan Pişti yandı, kemale erdi kalp ayrıldı bu candan. Geçiyorsun dünya caddesinden ey insan! Dünyada oyun eğlence der yaşarsın. Gaflet perdesi çekilir görmez, uslanmazsın. Edepten yoksun, perişan olmuş hayatını yaşarsın. Azrail kapını çalınca gaflete düştüm der şaşarsın.. Kalbin kararmış nasihat ne yapsın sana. Bekleme ! Artık dön ilahına yaklaşsana. Taş olan sineni artık onarsana... Geçiyorsun bu duraktan ey insan! Aklını başına al zamanın varken Ömür sayfaları azalıyor, güzel amelleri yaşarken. Azab gelmeden yüzünü çevir faniden Unutma sadece geçiyorsun karanlık dünyadan ey insan! Meryem KARAPINAR |