BİR BAKARSIN Kİ
Geçiyor zaman, avuçlarımda ise an,
Anlardan oluşuyor,hayata baksan. Demlikte dem,yüreğimde sen, Dumanı tüten bir kalp bu ağlayan. Sen deyince anlaşılır,mecazen, Bütün senlerden ötesin,sen. Sen ki Ezel ve ebedin sahibiyken, Kapındaki bu aciz kuluna seslen. Senin varlığındır,dayanma gücü, Rahmetin kuşatır, içimdeki özü. Huzurun ruhuma şifadır her an, Seninle nefes alıyor bu can. Sen varsın ya gülüyor işte yüzüm, Kalbimin her boşluğunda,sen. Seninle dolu dört bir yanım, Derdimin dermanı yine sensin,sen. |