ÇARESİZİM
Kalbimde hissettim seni bu gece
Sevda sunarken,aşkı görüp tattım inceden Damarlarım uyuşur bedenim vurulurken zincire Yokluğun beni her gün durmaksızın linç eder Etrafında dolanan insanlar yalandır Uğruna can vermeye hazır,bir ben gerçeğim Aklım ile birlikte seni kaçırmak üzereyim topla çeyizini Hasretinden kuruyan çöllerim şimdi yaş denizidir Karanlık odada ışıldayan bir aşk gibiydin Şimdi kalbin içinde ne aşk var,ne ışık Etrafında insanlar döner dolaşırda Biri bile uğrayamaz o kalbe Ne yazıktır ki sessizlik gibidir yalnızlık.. Kaçarken kendimden nasıl olur sana gel demek ? Eğri büğrü dikenli,uzak yollardan Simanı göstermez mi şu soğuk yüzlü pencerem? Kalbin bir mezar,öldüm ben orda Sen yolla bir çelenk,bir demet karanfil Ben karanlığın eseriyim Sen aydınlıktayken nasıl olur sana gel demek? Yüreğimi zincire vurmuşum,çaresiz aşk için Dalıp gitmişim sevdanın derin uykusuna Kalbim yaralanmış her gün kanıyor 🐋🐋🐋🐋 |