KAPI
Bir haneyi bekler, sadık ve yalnız
O haliyle daim, suskundur kapı Bir soğuk, bir sıcak, yıpratır onu Belki bu sebepten, solgundur kapı Kimse sormaz halin, acaba nasıl Bu ilgisizlikten, üzülür asıl Ona göre sanki, kalmıştı atıl Gelip gidenlere dargındır kapı Kimdir bilinmiyor asıl maliki Hatırını sormaz mevcut sahibi Kimsesiz bir yetim, bir öksüz gibi İçine kapalı mahzundur kapı Bazen götürürler başka illere Böylece düşmüştür, dilden dillere Vasıl olduğunda gurbet ellere İşte o durumda sürgündür kapı |